مهم : این بخش از مطالب ، مربوط به دوره های قبلی ، کارکرد قدم من است . در اثر کارکرد قدمها ، اکثر نواقص اخلاقی من ، بالانس شده اند! یعنی بدون اینکه از بین بروند ، در جهت مناسبتری ( مثبت ) بکار گرفته میشوند! مثلا نقص تائید طلبی من الان ، حول محور انجمن می چرخد (در خدمت و انتقال قدم خودش را ، نشان میدهد)!
همانطور که قبلا هم گفتم ، بیماری اعتیاد ، هرگز از بین نمی رود! اگر خیلی خوب ، قدمها را کار کنیم ، در نهایت می توانیم جلوی پیشرفت بیماریمان را بگیریم! البته من به همین اندازه هم خوشبین نیستم!
دست برداشتن از نواقص اخلاقی ، بسیار سخت است! ما به استفاده از اینها عادت کرده ایم! خشم اعتیاد دارد! تائید طلبی به صورت خودکار عمل میکند! همین طور تصورات باطل و غیره ...
باید به این نکته توجه داشته باشیم! همانگونه که در مقابل اعتیادمان به مواد مخدر عجز داریم ، در مقابله با ، نواقص اخلاقیمان هم عاجزیم! ... اینها با هم رابطه مستقیم دارند! نواقص ما ، دلیل اعتیاد به مواد مخدر و آشفتگی های دیگر زندگی مانند!...
در اینجا بحث ارزشها هم ، مطرح میشود. مثلا تایید طلبی اگر چه ارزش نیست ( مثبت ) اما میتواند به ابزاری تبدیل شود که نتیجه استفاده از آن ، در کوتاه مدت مثبت است! خیلی از کارهای که مثبت تلقی میشوند ، به خاطر تائید طلبی به نتیجه می رسند! اگر استفاده از این ابزار ، برای شخص (استفاده کننده) نقص باشد ، در طرف دیگرش ، منفعتی برای دیگران دارد! حتی اگر در کوتاه مدت باشد. در واقع یکی دارد در جهت منفی میرود ، اما کارش به دیگران سود می رساند!
اکثر نواقص اخلاقی ما ، وضعیت مشابهی دارند. اینها مثل شمشیر دو لبه هستند! اگر چه وجود خود شمشیر ، زیر علامت سوال است! اما میتوان با آن ، از جان انسانی دفاع کرد ، و یا همانجا ، سر کسی را از تنش ، جدا کرد!...
نواقص اخلاقی اگر چه زیر بنای منفی دارند ، اما به عنوان ابزار موقت کاربرد دارند. اما ما میخواهیم در این قدم ، این نواقص را بشناسیم و به جای اینها ، از ابزار مناسبتر و دائمی استفاده کنیم (در قدم هفتم )... با کارکردن قدم های قبلی ( بخصوص در قدم چهارم ) به این نتیجه رسیدیم که ، دلیل بیماری ما ، داشتن این خصوصیات اخلاقی است! بنابرین باید ، استفاده از این نواقص را ، کنار بگذاریم ( با کمک نیروی برتر ) و از ابزاری استفاده کنیم که ، استفاده از آنها ، آشفتگی و مشکل به همراه نداشته باشد!
من در دور اول کارکردن قدمها ، نواقص زیر را در ترازنامه ام پیدا کردم:
خشم ، تائید طلبی ، لذت طلبی ، احساس بی ارزشی ، انتظار احترام ، عدم صداقت ، تصورات باطل ، احساس تنهایی ، احساس نگرانی ، افسوس و پشیمانی ، احساس تشویش ، غرور ، غبطه ، حسادت ، ترس ، تنبلی ، رودروایستی ، دروغ گفتن ، هیزی!، بی ملا حظگی ، فرار از مسئولیت ، انتظار داشتن از دیگران ، خود خواهی ، تکامل گرایی افراطی ، نارضایتی از همه چیز ، تجمل گرایی ، لجاجت ، خود محوری ، ظاهر سازی ، بد قولی ، بد گویی از مردم ، احساس تفاوت ، طمع ، منفی گرایی ، رنجش از دیگران ، نفرت ، عجول بودن ، حق به جانب بودن ، دلسوزی به حال خود ، خود بزرگ بینی و نواقص اخلاقی دیگری که در مجموع بیش از ۳۰۰ مورد بود! البته همانطور که میدانیم ، خیلی از این نواقص زیر مجموعه هم هستند . به همین دلیل ، برخی از آنها را در بالا آوردم ...
متن اصلی سوال این بوده: آیا حاضرید خداوند ، نواقصی را که در سوال ۱ نوشتید برطرف کند؟ توضیح دهید:
پاسخ دادن به این سوال مشکل است! من قبل از این که به انجمن بیایم ، به این نتیجه رسیده بودم که خیلی از رفتارها و کارهایی که انجام میدهم درست و نرمال نیست! اما بیماریم را نمی شناختم! و نمیدانستم که کل کارهایم از ریشه و زیر بنا غلط است! به همین دلیل تا زمانی که به انجمن نیامده بودم ، نتوانستم برای خودم کاری بکنم. خوشبختانه با قطع مصرف و شروع کارکرد قدم ، کم کم با بیماری و نواقصم به صورت تجربی و علمی آشنا شدم! انجمن سرنخ را به من داد و من تا آخرش را فهمیدم!
اگر صادقانه بخواهم بگویم ، به این نتیجه رسیده ام که برای من ، راهی بجز انجمن ، برای پاک ماندن و درست زندگی کردن وجود ندارد!
در بدو ورود به انجمن برخی از نواقص من ، یا کلا از بین رفتند و یا این که کم رنگ شدند! به عبارت دیگر بالانس شدند ... اما برخی از نواقص اخلاقیم که کم هم نیستند ، هنوز موجب آزار من هستند. من میخواهم این نواقصم هم ، برطرف شود ، اما متاسفانه؟ هنوز هم ترسهایی دارم که اجازه نمیدهد از برخی از نواقصم دل بکنم! با این که میدانم اینها بدرد من نمیخورند!
فکر میکنم عدم اعتماد و ایمان کافی به نیروی برتر دلیل این نسپردن باشد! من توانستم برخی از افکار و رفتارم را به خدا بسپارم و نتیجه اش هم خیلی خوب بود ، اما فکر میکنم هنوز تا سپردن همه چیز ، خیلی فاصله دارم! هنوز خط قرمزهایی دارم که نمیخواهم دست از کنترل کردن آنها بردارم! به نظر میرسد ، در مورد سپردن این خط قرمزها آمادگی و پذیرش لازم را ندارم!
متن اصلی سوال این است: آیا فکر میکنید خدا میتواند نواقص شما را بگیرد؟ اگر میتواند چطوری و نقش شما چیست؟
بله میتواند . به شرطی که من از سر راه خدا کنار بروم و نخواهم که نواقصم را کنترل کنم . چون از انجام این کار ، عاجزم ! سهم من ، این است که خودم را در شرایطی قرار ندهم که ، مجبور باشم ، از نواقصم استفاده کنم! مثلا اگر نقص جنسی دارم ، نباید به عکس ، فیلم و یا زنانی که تحریک کننده هستند ، نگاه کنم! سهم من این است که ، در این گونه موارد ، سرم را برگردانم و نگاه نکنم ، بقیه اش هم مربوط به خداوند میشود ، که چگونه مرا از درگیر شدن ، در این نقص اخلاقی حفظ کند!
یک بخش دیگر از نقش من ، این است که ، تا آنجا که مقدور است ، در مورد بیماریم و ابعاد آن کسب دانش کنم! کتاب بخوانم ، در جلساتی که معمولا توسط اعضاء قدیمی تر تشکیل میشود شرکت کنم (معمولا در این گونه جلسات و جلسات کارکرد قدم ، بیماری اعتیاد را از نظر علمی هم بررسی میکنند و راهکارهایی که روانشناسی ارائه میدهد هم مورد بررسی قرار میگیرد)... هر چه بیشتر بیماریم را بشناسم ، بهتر میتوانم تدبیرش کنم!
متن اصلی سوال این است: آیا فکر میکنید خداوند شما را همینگونه میپذیرد؟ یا این که باید در شما تعقیراتی پیدا شود تا شما را بپذیرد؟ توضیح دهید:
بله . من الان به این نتیجه رسیده ام که ، خداوند عاشق مخلوقات خود است . عاشق ، هیچ وقت از معشوق خود ایراد ، نمیگیرد و ایراد معشوقش را هم میپوشاند! پس دلیلی ندارد که مرا نپذیرد! من فکر میکنم نقش خداوند در زندگی ما ، در درجه اول آفریننده و دهنده است و در درجه دوم بیننده و شنونده! اما باید مفهوم آفریننده را هم ، در نظر داشته باشیم !
البته یک نکته دیگر هم هست ، درست است که خداوند ما را همینطوری میپذیرد ، اما ما هم باید ، به سوی او حرکت کنیم ... به طور مثال علت آمدن ما به برنامه و دلیل اینکه ما الان داریم ، روی قدمها کار می کنیم ، این است که ، کم کم داریم ، دست از خود محوری برمیداریم و به نیروی برتر (خداوند) نزدیک میشویم . یک جمله معروفی در انجمن هست ، که میگوید: اگر من نخواهم ، حتی خدا هم نمیتواند کمکی به من بکند!
متن اصلی سوال این بوده: در صورتی که حاضر نیستید خداوند بعضی از نواقص را از شما بگیرد ، لیست آنها را در صورت تمایل بنویسید(نواقص و رفتارها):
راستش را بخواهم بگویم ، الان نمیخواهم ، با هیچ نقصی زندگی کنم! اما همانطوری که قبلا هم گفتم ، کار کردن بر روی نواقص اخلاقی بسیار مشکل است و نیاز به مراقبت کامل دارد! این دست برداشتن از نواقص ، پروژه ای است که تا آخر عمر ، فکر میکنم ، طول بکشد و اساسا در یک خط مستقیم هم ، نیست و منحنی های زیادی خواهد داشت! اما نا امیدی در این راه جایز نیست! در حقیقت راهی بجز ، کنار گذاشتن اینها وجود ندارد...