پیام بهبودی

راهنمای کارکرد قدم ها/سنت ها/مفاهیم

پیام بهبودی

راهنمای کارکرد قدم ها/سنت ها/مفاهیم

سنت هفتم ایران / متکی به خود بودن چه تاثیری در عدم وابستگی گروهها دارد ؟

متکی به خود بودن دو جنبه مادی و معنوی دارد : 

مادی : وقتی همه اعضاء گروه به اندازه جیب خود به سبد کمک کنند و بودجه گروه درست اولویت بندی شود نه به کمک مالی از خارج نیاز است و نه در داخل از نظر مالی به چند نفر خاص وابستگی مالی پیدا می کند . 

معنوی : هر گروه باید خدمتگزاران خود را داشته باشد منشی ها ، گردانندگان ، مسئول نشریات ، نمایندگان بین گروه ، خوش آمدگویان ، چیپر و سایر پستهای خدماتی بهتر است که در اختیار اعضاء گروه باشد . البته دعوت سخنران استثناء است چون هر چه سخنران بیشتری از بیرون بیایید به رشد و آگاهی گروه بیشتر کمک می شود .

سنت هفتم ایران / متکی به خود بودن چه تاثیری در استقلال گروهها دارد ؟

در دو زمینه مطرح می شود:

تاثیر مالی : پرداخت هزینه های گروه توسط اعضاء آزادی و استقلال عمل می آورد برای رساندن پیام بهبودی . سنت هفتم می گوید که باید مراقب باشیم گروه به یک یا چند نفر از اعضاء وابستگی مالی پیدا نکند . همه اعضاء باید به خودکفایی مالی گروه کمک کنند نه یک یا دو نفر ( باتوجه به سنت سوم که می گوید تنها لازمه عضویت تمایل به قطع مصرف است ) . اگر چه ممکن است در ابتدای تشکیل گروه کمک های خارج از گروه بشود مثلا در اختیار گذاشتن صندلی و نشریات و غیره ... اما اعضاء گروه تا آنجا که میتوانند باید به استقلال مالی گروه توجه کنند . یک مسئله دیگر اعانات گروه به کمیته ها و ساختار است . همانطور که می دانیم این کمیته ها گردش سبد ندارند و گروه ها طبق مفهوم اول مسئول تامین هزینه های ساختار هستند . در واقع کمک به ساختار کمک به استقلال انجمن معتادان گمنام است .

تاثیر معنوی : هر گروه انجمن معتادان گمنام برای استقلال به اعضاء متعهد و موثر نیاز دارد . بقای هر گروه به اعضائی بستگی دارد که به طور منظم در جلسات شرکت و مشارکت کنند . هر گروه خوش آمدگو منشی و گرداننده می خواهد . مسئول نشریات ، نماینده بین گروهی و غیره ... می خواهد ضمن اینکه این پستها و وظایف باید گردشی باشد تا از این نظر هم گروه به یک یا دو نفر وابسته نباشد . اگر این حمایت های معنوی نباشد به استقلال گروه ضربه می خورد .

سنت هفتم ایران / متکی به خود بودن از نظر معنوی چه دستاوردی برای مادارد ؟

متن اصلی سوال: متکی به خود بودن از جهت معنوی و روحانی چه دست آوردی برای ما دارد؟

اولین دستاورد آن بدست آوردن آزادی است . ما مجبور نیستیم چه بعنوان فرد یا گروه مثل سابق زیر بلیط دیگران زندگی کنیم (به خاطر وابستگی های که بیماری اعتیاد برایمان به وجود آورده بود ) دیگر تصمیم های آنها را اجرا نمی کنیم ! ما حق انتخایهای خودمان را داریم ( در چهارچوب سنت ها ) .

+ اصل روحانی ایمان در ما رشد می کند . کم کم به این باور می رسیم که اگر اصول را رعایت کنیم خداوند مهربان همه نیازهای شخصی و انجمن معتادان گمنام را برآورده می کند به طوری که هیچ نیازی به منابع خارجی نداشته باشیم .

+ بخشش و مسئولیت پذیری ما هم رشد می کند یعنی با اعانه کردن مبلغی به سبد گروه و اعانه مازاد پولهایمان به انجمن بخشش و برنامه ریزی برای کسب درآمد را هم یاد می گیریم ( خود کفایی مالی ) و این برای زندگی شخصی ما بسیار مفید است .

+ با متکی به خود بودن اصل روحانی درستکاری را هم می آموزیم چرا که از نقشه کشیدن برای سرکیسه کردن دیگران بی نیاز می شویم . حالا این ما هستیم که داریم با بخشش مبلغی از درآمدمان به رشد دیگران کمک می کنیم . همچنین اگر خزانه دار گروه بشویم اصل معنوی امانت داری را هم می آموزیم . 

+ و مهمترین دستاورد آن تمرین گمنامی است . وقتی مخفیانه مبلغی را به سبد می اندازیم یعنی اینکه نمی خواهیم فرقی بین ما و دیگران باشد . کم کم از مطرح کردن خود به بخشش و ایثار می رسیم و این موضوع خیلی مهمی در بهبودی فردی و رشد گروهی است .

سنت هفتم ایران / مفهوم متکی به خود بودن چیست ؟

سنت هفتم پایه و اساس انجمن معتادان گمنام را شکل داده است و در عین حال تنها جایی در انجمن است که در آن صحبت از مسایل مالی می شود به همین دلیل لازم است که اعضاء انجمن به خوبی از این سنت آگاه باشند . من به عنوان معتاد همیشه از نظر مالی و عاطفی به اطرافیانم وابستگی داشتم یعنی بدون کمک و تو جه آنها نمی توانستم به اعتیادم ادامه بدهم . در سنت هفتم به عنوان معتاد و گروه یاد می گیرم که از این وابستگی ها رها شوم و به توانایی های خودم تکیه کنم . مسئله مهم در این سنت حق انتخاب است . اگر گروه ها بخواهند از خارج کمکی بگیرند مطمئنا مجبور به سازش های غیر اصولی خواهند شد ( تجربه های فراوانی در این مورد وجود دارد ) یعنی حق انتخاب خود را از دست می دهند . در داخل انجمن هم باید اعضاء گروه ها سعی در خودکفایی در همه زمینه ها کنند . مثلا بهتر آن است که پستهای اداری گروه ( منشی ها و خزانه دار و نمایندگان بین گروهی ) در اختیار اعضاء گروه باشد . بهتر است سخنران و خوشامد گو از بین اعضاء همان گروه باشند ( به دلیل آشنایی با مسایل و شرایط گروه ) . در مورد بودجه بندی نهایت دقت را باید داشته باشیم ( اولویت بندی هزینه ها ) تا نیاز به اعانه سایر گروهها نداشته باشیم .