پیام بهبودی

راهنمای کارکرد قدم ها/سنت ها/مفاهیم

پیام بهبودی

راهنمای کارکرد قدم ها/سنت ها/مفاهیم

سنت یکم ایران / آیا این سنت فقط در رابطه با گروه و انجمن کاربرد دارد؟

متن اصلی سوال: آیا این سنت فقط در رابطه با گروه و انجمن کاربرد دارد؟ یا در موارد دیگر نیز می تواند کاربرد داشته باشد و اگر دارد در چه مواردی؟ توضیح دهید: 

 خیر . من در گذشته عضو ناسازگار و نابهنجار خانواده و جامعه  بودم . یعنی همیشه بر خلاف جهتی که دیگران می رفتند شنا می کردم ! چون فکر می کردم با دیگران تفاوت دارم و از همه بهتر می فهمم ، ضمن اینکه هیچ کس هم نیست که من را درک کند . احساس مسئولیت و داشتن تعهد اجتماعی برای من در حد جک بود و اعتقادی به این ارزشها نداشتم . من فقط خودم را می دیدم . واضح است که افراد طبیعی از دوران نوجوانی با منافع مشترکی که  با خانواده و دوستان و کل جامعه دارند آشنا هستند و در جهت حفظ و پیشبرد این منافع با دیگران مشارکت می کنند . آنها می دانند که به تنهایی نمی توانند از پس انجام امور زندگی خود برآیند و همیشه برای زندگی بهتر به  کمک های متقابل نیاز دارند .

وقتی من به انجمن آمدم کم کم تبدیل به عضو بهتری برای خانواده و جامعه و کل بشریت شدم ! من فهمیدم که سعادت و خوشبختی من به شدت وابسته است به موفقیت همه بشریت و کل جهان هستی . وقتی من پاک هستم و در جهت بهبودی قرار دارم ، نه تنها برای خودم بلکه برای سایر همدردانم ، خانواده ام و جامعه ام مفید هستم . من آن احساس جزیی از کل بودن را دارم  زیرا علاوه بر همنوعان  به منافع مشترکی که با سایر جانداران و کل جهان هستی دارم واقفم و در جهت حفظ این منافع مشترک تلاش می کنم .

سنت یکم ایران / آیا بین قدم اول و سنت اول وجه اشتراکی وجود دارد؟

بله . در قدم اول اقرار می کنیم که  خودمحوری واحساس خودکفایی کذایی مان ، ما را به این روز انداخته ، به نحوی که اراده و کنترلی بر روی اعمال و رفتارمان نداریم و زندگیمان غیر قابل اداره شده است . وقتی به این نقطه می رسیم  راه کمک باز می شود .  آماده می شویم به مشارکت های دیگران گوش فرا دهیم و به جای تفاوت ها به دنبال وجه اشتراک هایمان می گردیم .  

اتحاد ما با اعضائ دیگر از این نقطه شروع می شود . در جلسات حضور پیدا می کنیم و مشتاقانه به مشارکت ها گوش می دهیم ، کم کم خودمان هم شروع به مشارکت می کنیم . راهنما و پست خدماتی می گیریم . خودمان راهنمای تازه واردان می شویم . به گروه های دیگر می رویم و تجربیاتمان را با آنها تقسیم می کنیم و گاهی برای پیشبرد هدف مشترکمان ، خدمت در گروه های دیگر را قبول می کنیم . به تولدها می رویم و در جلسات اداری گروه شرکت می کنیم . به کارگاههای قدم و سنت می رویم و با گروه وسیع تری از همدردان آشنا می شویم . همه این کارها یی که انجام می دهیم رعایت سنت اول است . با انجام این فعالیت ها به بهبودی فردی و استحکام انجمن و گروه کمک می کنیم .

سنت یکم ایران / مفهوم سنت اول از نظر شما چیست؟

همان گونه که قدم اول پایه واساس قدمها است ، سنت اول هم پایه و اساس سنت ها است . سنت یکم تاکید می کند که من به عنوان معتاد جزئی از یک کل هستم به نام انجمن معتادان گمنام و برای بهبود یافتن از بیماری اعتیادم باید با دیگراعضاء انجمن متحد باشم . بدون اتحاد با آنها نه من قادر به حفظ  بهبودیم هستم و نه آنها  و انجمن هم بدون اعضاء خود - که یکی از آنها خود من هستم –  نمی تواند به حیاتش ادامه دهد . ما یازده قدم اول را کار کردیم و در قدم دوازدهم متعهد شدیم که پیام بهبودی مان را به دیگر معتادان برسانیم (همان گونه که در بدو ورود ما به انجمن کسانی دستمان را گرفتند و به گروه آوردند ) .  

ما به عنوان معتاد در حال بهبودی ، چقدر امکانات و توان برای رساندن پیام به صورت انفرادی داریم؟ آیا این امکان وجود ندارد که به دلیل برخی از نواقصمان به جای پیام دادن خودمان پیام گیر شویم؟ پس چه باید کرد؟

بهترین راه برای انجام این خدمت که اساس پاکی و بهبودی ما را شکل می دهد و ضامن بقای انجمن هم هست ، کارکرد سنتها است و عالی ترین شکل کارکرد قدم دوازدهم را می توانیم در بکارگیری سنت اول ببینیم .

سنت اول می گوید به جای تک روی کردن به روی منافع مشترکمان تمرکز کنیم . هیچ کدام از ما به تنهایی قادر به پاک ماندن و رساندن پیام به شکل درست آن نیست . باید با توجه به اینکه هر کدام از ما از استقلال فکری و عمل برخورداریم با هم متحد شویم و کاری را که به نفع خودمان و گروه مان است را انجام دهیم . این اتحادی که از آن صحبت می شود کاملا عملی است نه در حد احساس . همه ما متعهد هستیم که به سرنوشت خودمان و منافع مشترکمان توجه کنیم ، چون راهی بجز این نداریم . یا متحد می شویم و برای پاک ماندن به هم کمک می کنیم و یا تنها می مانیم و به دنیای مخوف و سیاه گذشته مان برمی گردیم !