چون به همین منظور ( هدف اصلی ما رساندن پیام به معتادی است که هنوز در عذاب است ) تشکیل شده است . ما نیامده ایم که کسی را اصلاح کنیم ، ما نمی خواهیم در امور دیگران دخالت کنیم چه خانوادگی باشد چه سیاسی و چه اجتماعی ... کاری به مسایل دینی و مالی معتادان نداریم . نحوه قطع مصرف آنها به ما مربوط نمی شود ... ما حتی به معتادانی که در عذاب نیستند کاری نداریم ! ( معتاد در حال عذاب کسی است که به دنبال شناخت بیماری خود است و می خواهد که از چنگال اعتیاد خود رها شود ) یعنی آنها را حمل نمی کنیم و پیام اجباری نمی دهیم چون می دانیم که کار نمی کند . تنها هدف ما این است که جای امنی ( درگروه ) به وجود بیاوریم تا خودمان و معتادانی که تمایل به پاکی دارند آنجا جمع شویم و با در اختیار گذاشتن تجربیات خود به یکدیگر کمک کنیم تا پاک بمانیم .
متن اصلی سوال: در صورت داشتن چند هدف دیگر مانند کمک به سم زدایی معتاد ، رسیدگی به امور خانوادگی و مالی آنان باعث بهتر جذب شدن آنها به گروه نمی شود؟
خیر . تجربه گروه های اولیه انجمن معتادان گمنام ( در ایالات متحده امریکا ) نشان داد که به هیچ وجه اینکار به صلاح معتادان نیست و اگر انجمن بخواهد به مسایل حاشیه ای معتادان بپردازد به دور باطل خواهد رسید . ما به تجربه دریافتیم که تمرکز ما فقط باید روی رساندن پیام بهبودی مان باشد آنهم برای کسانی که تمایلی برای شنیدن آن دارند ( معتادان در حال عذاب ) نه این که بخواهیم همدردانمان را حمل کنیم و پیام بهبودی را به آنها تحمیل کنیم ! ما بر اساس جاذبه کار می کنیم نه تبلیغ و نه کنترل و اجبار ... به همین دلیل وظیفه ما فقط و فقط رساندن پیام بهبودی مان ( منظور از رساندن پیام فقط صحبت کردن در مورد بهبودی نیست ، همه ما به عنوان معتادان در حال بهبودی می توانیم با رفتار اصولی خود برای تازه واردین الگو سازی کنیم ) است .
یعنی ما یک هدف بیشتر نداریم و آن هم رساندن پیام بهبودی به دیگر معتادان است . گروه های ما برای این تشکیل شده اند که این پیام را به معتادان برسانند و لا غیر ...
ما حق نداریم در مورد مسایل دیگر ( مشکلات شخصی معتادان و سایر مردم ، مباحث دینی ، مسایل پزشکی ، سیاسی و اجتماعی روزمره ... ) در جلسه صحبت کنیم و راه کار بدهیم . البته در بخش مشارکت در جلسات بهبودی مواردی پیش می آید که تازه واردین در مشارکت هایشان به این موارد می پردازند و اصلا عیبی هم ندارد ! آنها هم کم کم یاد می گیرند که مشارکت سازنده ای ( در چهارچوب سنت ها ) داشته باشند .
متن اصلی سوال: آیا این سنت فقط در سطح گروه و انجمن کاربرد دارد؟ یا در موارد دیگر نیز می تواند کاربرد پیدا کند؟ اگر می تواند توضیح دهید:
خیر . به هر ارگان و گروه غیر انجمنی خیرخواهانه ( خیلی از تشکل های انسانی مثل احزاب سیاسی و غیره اهداف غیر انسانی دارند و موجب تفرقه و انحطاط بشریت هستند ) که نگاه کنیم در مرام نامه یا اساس نامه آنها به موضوع مستقل بودن از درون در عین توجه به اتحاد با سایر احزاب و گروههای خیرخواهانه هستیم . نمونه مثبت این ها جمعیت های هلال احمر و صلیب سرخ کشورها است که در عین مستقل بودن همه یک هدف جهانی را دنبال می کنند و در صورت لزوم بدون توجه به دین و نژاد و غیره به کمک هم می روند . نمونه دیگر جمعیت سبز کشورهاست که به دنبال حفاظت از منابع طبیعی و پاکی هوا و امثال هم در سراسر جهان هستند و اینها هم در عین مستقل بودن در کشورهای خود اتحاد جهانی هم دارند . همین طور می توانم با اندکی خوش بینی به سازمان ملل متحد اشاره کنم که کشورها آنرا تشکیل می دهند و در اصل باید منافع مشترک انسانی باعث حفظ آن می بوده اما در حال حاضر ابزار دست کشورهای بزرگ شده و بجز برخی از سازمان های فرعی آن ، مابقی در خدمت این قدرتها هستند ! همین طور می توانم از جمعیت های حمایت از حیوانات نام ببرم ... همه این تشکل ها به نوعی در چهارچوب سنت چهارم ما هستند .
+ سعی می کنم در جلسات گروه و جلسات اداری سنت یکم و پنجم را رعایت کنم و خود این کار رعایت سنت چهارم است .
+ تا آنجا که مقدور باشد در مورد رای گیری ها سعی می کنم اطلاعات کاملی جمع آوری کنم و بعد با آگاهی رای بدهم .
+ سعی می کنم با سایر همدردانم روابط کاری ، مالی و خانوادگی برقرار نکنم ! چون منافع مشترک من و آنها در رها شدن از اعتیادمان است نه در کار و کاسبی و غیره .... تجربه نشان داده که این گونه روابط درست نیست و فرایند بهبودی را به خطر می اندازد .
+ سعی می کنم اصل گمنامی را در این سنت رعایت کنم ، یعنی گروه خانگی ام را به گروههای دیگر ترجیح ندهم و بپذیرم که همه گروهها چه گروهی که نوپا است و چه گروهی که سالهاست آنجا می روم یکی هستند و هر گروه شخصیت مستقل خودش را دارد